Nieuws
Componence Asset List
08 november 2023
De regels voor bescherming van deelnemers aan (online) kansspelen zijn als volgt (Bron Bescherming deelnemers (online) kansspelen | Kansspelen | Rijksoverheid.nl):
Alle aanbieders van risicovolle kansspelen moeten met advies van ervarings- en verslavingsdeskundigen bepalen wanneer ze ingrijpen bij spelers die verslaafd dreigen te raken aan kansspelen. En op wat voor manier zij dit doen. Dit leggen ze vast in een zogeheten verslavingspreventiebeleid.
- Alle aanbieders van risicovolle kansspelen moeten bijhouden welke spelers vaak komen gokken of wedden. Als iemand te vaak komt of te veel geld uitgeeft, moeten zij de speler hierop wijzen. Wat voor actie ze ondernemen, hangt af van de situatie. Het gaat van praten met de speler of een online pop-upvenster tonen tot het opleggen van een gokstop.
- Reclames en bonussen mogen niet gericht zijn op:
- jongeren tot 18 jaar;
- mensen met psychische problemen;
- mensen met gokproblemen;
- mensen met een verstandelijke beperking.
- Reclames en bonussen voor risicovolle kansspelen mogen niet gericht zijn op jongeren tot 24 jaar.
- Bekende personen die jonger zijn dan 25 jaar of die populair zijn onder jongeren mogen geen reclame maken voor loterijen.
- Bekende personen en beroepssporters zoals profvoetballers mogen geen reclame maken voor risicovolle kansspelen.
- Online goksites mogen alleen op internet reclame maken. Ze mogen geen reclame maken op televisie, radio en in bioscopen.
- Online goksites mogen alleen reclame maken voor mensen boven de 24. Als spelers de reclame niet willen zien moeten ze dat aan kunnen geven op de website waar de reclame staat.
Uit onderzoek van de toezichthouder Kansspelautoriteit (KSA) blijkt echter dat online gokbedrijven te weinig doen om spelers te beschermen tegen het in korte tijd extreem veel geld te verliezen of tekenen vertonen van gokverslaving.
Uit het onderzoek is gebleken dat de tien online gokbedrijven met een vergunning niet alleen allemaal een ander beleid hebben, maar dat het beleid ook nog eens niet werkt. Zo heeft niet iedereen een systeem waarmee het spelgedrag van klanten van minuut tot minuut kan worden bijgehouden. Daardoor komt vaak pas naar boven dat er zaken ernstig zijn misgegaan als het te laat is.
Vooral in het weekend en ’s nachts speelt dit risico, omdat bedrijven uit kostenoverwegingen op deze tijdstippen vaak geen mensen in dienst hebben die kunnen ingrijpen bij excessief spelgedrag. Hierdoor kan een probleemspeler in al die gevallen zonder enige interventie geld blijven verliezen.
Andere aanbieders doen er nog veel langer over om problemen te ontdekken, omdat zij uitsluitend 'veranderingen in het spelgedrag' monitoren. Wanneer iemand al vanaf de eerste dag forse bedragen in heeft gezet, komt hij of zij nooit naar boven als risico. Ook omdat er nooit aan de hand van salarisgegevens is gecontroleerd of de persoon zich dergelijke inzetten financieel überhaupt kan veroorloven.
Een concreet gevolg van deze nalatigheid is dat gokkers vele duizenden euro’s kunnen verliezen op een avond, zonder dat er op welke manier dan ook wordt ingegrepen.
Hoewel de legalisering van online gokken juist bedoeld was om spelers te beschermen en verslaving tegen te gaan, lijkt het vooral een averechts effect te hebben. Er wordt alleen maar meer geld verdiend door de gokbedrijven. Naar aanleiding van dit onderzoek wil de tweede kamer meer gaan inzetten op verslavingspreventie. Men vindt het nog te vroeg om te zeggen of de legalisering van de online gokmarkt is gelukt of mislukt.